Gambia: ‘Een flinke zak met antibiotica en pijnstillers’

Nynke de Groot, vierdejaars student maatschappelijk werk en dienstverlening, werkt voor haar studie in Gambia, in een psychiatrische instelling.

Mijn tweede week in Gambia begon anders dan gepland. Zondag voelde ik me niet lekker terwijl de volgende dag mijn eerste werkdag zou zijn. ‘s Avonds kreeg ik zo’n last van buikkrampen dat ik uiteindelijk rond elf uur er toch maar mee instemde om een bezoekje te brengen aan het ziekenhuis. Mamadi (een van de Gambiaanse studenten die ons begeleidde tijdens de introductieweek), Paul en Marinke gingen met me mee. Ik hoefde gelukkig niet te wachten en kon gelijk naar een dokter, die mij na wat testen doorverwees naar het laboratorium voor een bloed -en urinetest.

Maar eerst moest ik langs de ‘kassa’ om af te rekenen. Terwijl ik samen met Marinke in het ziekenhuis wachtte op de uitslag, werd zij trouwens nog even versierd door een Gambiaanse jongen. En dat om één uur ’s nachts.

Uit de test bleek dat er een bacterie in mijn urine zat, maar welke precies konden ze me niet vertellen, want daar was het te klein voor. Ik kreeg een recept mee en na het wakker maken van de apotheker en weer een ronde langs de ‘kassa’ kreeg ik een flinke zak antibiotica en pijnstillers mee. De kosten? Alles bij elkaar nog geen 25 euro!

Een paar dagen later voelde ik me al veel beter, waardoor ik de ‘naming ceremony’ van Mamadi’s neefje gelukkig niet hoefde te missen. We hadden speciaal hiervoor Afrikaanse kleding laten maken. Ik heb nog nooit zoveel complimenten ontvangen, iedereen vond het prachtig! Tijdens de ceremony liet de prachtig geklede moeder haar baby Mohammed Kalifi vol trots zien aan haar ruim tweehonderd gasten. Ondertussen kregen we alle typische gerechten die bij het feest horen te proeven. Heel bijzonder allemaal!

De rest van de week heb ik rustig aan gedaan. En nadat ik me pas in het weekend weer helemaal de oude voelde, kon ik (een week later dan gepland) eindelijk beginnen bij Tanka Tanka, de psychiatrische instelling. Daarover volgende keer meer!

Groetjes,
Nynke