Michelle: ‘Like ook van jou’

Ik scrol door het nieuwsoverzicht op Facebook. Er zijn weer genoeg dingen waar ik mij aan kan ergeren. De kortpittige kapsels die tevergeefs meedoen met de like en win-actie voor een air-fryer, de oproepen van kapsters-to-be die een gratis knipbeurt willen weggeven (sorry maar nee, mijn hoofd is niet geschikt voor een pet wanneer het compleet misgaat) en verre familieleden die mij toevoegen als vriend, terwijl ik ze nog nooit heb gezien. Maar waar ik mij nog het meest aan kan storen: selfies van stelletjes inclusief duckface, met een compleet gedicht eronder hoe geweldig het wel niet is dat ze al twee maanden samen zijn. AL TWEE HELE MAANDEN!

Gefeliciteerd, hier heb je vijf euro. Koop een taart en ga het vieren. Maar waarom moet al het lief (en leed) verspreid worden op mijn nieuwsoverzicht? Begrijp me niet verkeerd, ik word blij van verliefde mensen. Maar ik ben er stellig van overtuigd dat wanneer je in een gezonde relatie zit, het niet nodig is om elke maand te vertellen over waarom jullie het alweer een maand met elkaar hebben volgehouden. “Samen gaan we door diepe dalen. Maar we kennen ook hoogtepunten. Ik hou zo veel van je sGatJuh, twee maanden samen vandaag. En er volgen er nog vele meer!”

Je hoeft op je social media niet te verbergen dat je een relatie hebt, maar ons spammen met foto’s van je Don Juan of Angelina Jolie is verspilde moeite. Hoe meer je post over je oh zo geweldige relatie, hoe meer bedenkingen ik hierbij krijg. Is het niet gewoon onzekerheid? De sleur die je relatie binnensluipt, waardoor je met zoveel mogelijk foto’s jezelf en de wereld om je heen wil overtuigen dat het toch echt wel goed zit tussen jullie? Hoe meer likes, hoe meer jij weer gerustgesteld bent.

Maar van al die digitale likes kom jij niet aan je trekken. Probeer elkaar te liken in het echt. Als jij de liefde van je leven hebt gevonden, kan het je echt niks meer schelen hoe de rest van de wereld daarover denkt. Ongeacht het aantal likes voor jullie duckface.

Michelle van der Molen,
oud-student journalistiek

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *