Een broodje ei eet ik het liefst met een dot Zaanse mayonaise bovenop. Als het kersje op de taart. Een paar grove zoutkorrels als sprinkels om de boel wat op te fleuren en klaar is Kees: heerlijk zo’n ontbijtje dichtgeslibde aderen. Vijf minuten later ben ik met mijn gedachten alweer bij de lunch. Er liggen nog wat frikadellen in de diepvries. En die halve tube Zaanse. Misschien een lekker broodje uit de oven erbij?
Natuurlijk zijn er dagen dat ik op crackers met 30+ smeerkaas leef omdat ik ergens heb gelezen dat je daar het snelst van afvalt. (Of omdat het geld op was, maar dat terzijde). Ook ren ik weleens als een malle pinguïn over de loopband, omdat ik het gevoel krijg dat mijn broek iets strakker begint te zitten. (Of omdat ik me bedenk dat ik al maanden de sportschool aan het sponsoren ben.) Ik doe ook mee aan fitgirl-hypes als: Eet avocado voor de goede vetten en noten zijn healthy snacks. Maar bij de proporties gaat het altijd mis. (Een handje nootjes en that’s it? Wie hou je voor de gek…)
Maar waar ik absoluut niet aan mee doe is goede voornemens. Drie keer in de week naar de sportschool en een maand geen alcohol. Alleen nog groene groentes en elke ochtend voor het werken een rondje hardlopen. Sorry, maar nee. Dat is net als: ‘Ik stop volgende maand met roken, maar geniet nu nog even optimaal van mijn sigaretje’, of ‘Die jongen is echt slecht voor mij’, terwijl je tien seconden later je tong weer achter in zijn keel steekt. Het graven van je eigen graf.
Als ik zin heb in een druif dan eet ik een druif. En als ik om twee uur ’s nachts zware cravings heb voor een Happy Meal, kroketburger en een dubbele Big Mac met boerenfriet, dan hoop ik dat de Mac nog open is en ga ik ervoor. Als je doet wat je hart je opdraagt, dan leef je het volst. All komt je passie in de vorm van een kroketburger. Kun jij ook niks aan doen.
Michelle van der Molen,
oud-student journalistiek
