Windesheim Theater op 5 mei: talent van de campus

Hippie-muziek, keihard beuken en grappige sketches: er komt van alles voorbij in het Windesheimtheater op het Bevrijdingsfestival in Zwolle. Talentvolle studenten en medewerkers van de hogeschool staan te popelen om op 5 mei te shinen.

‘Sterralures? Niks voor mij’

Mark Benjamin, derdejaars HRM, maakt Nederlandstalige, dansbare hiphop. Op 5 mei treedt hij op met rapformatie Oost Wanted.

Treed je niet liever in je eentje op?
“Ik hoef niet per se de shine te pakken, want er zijn zoveel mensen die meewerken aan mijn muziek. Er komen trouwens ook danseressen, die te zien waren in mijn videoclip. Het wordt echt een spektakel.”

Bang voor een bierdouche?
“Nou, ik zag eens een filmpje waarbij een artiest het biertje gewoon opving en opdronk. Dat vond ik tof. Sterralures zijn niks voor mij: je moet altijd jezelf blijven. Iedereen poept en plast op dezelfde manier.”

‘We spelen in volledige hippie-outfit’
Cees Klok is communicatie-adviseur bij Windesheim, en verspreidt met zijn band Hippie Tunes love and happiness.

Stelletje ouwe hippies!
“De meeste bandleden hebben de hippie-tijd inderdaad nog meegemaakt. Maar we staan niet als een stel ouwe zakken op het podium hoor. We hebben juist veel energie! Wel spelen we volledig in hippie-outfit: spijkerbroek met wijde pijpen, bandana’s op het hoofd, bloemetjesjurken. En dan dansen op het podium.”

Wat is jullie stijl?
“Uptempo, dansbaar, beetje rockend, en zo nu en dan wat soul en funk. Zolang er maar op valt te swingen.”

‘In elk liedje zit een grapje’
Eva Heijne is derdejaars journalistiek. Samen met vriendin Doortje vormt ze Turbid Milk en maken ze liedjes met grapjes erin.

Waarom móéten we komen?
“We willen iedereen vet blij maken met ons optreden, en er zitten altijd grapjes in onze liedjes. Zo hebben we een liedje over pasta maken; dat het zo lastig is met de verhoudingen. Onze stijl is pop, funk en reggae. Doortje is de muzikant, die speelt gitaar. Ik zing en speel ook gitaar, maar probeer het steeds vaker met de ukulele.”

Stomste gebeurtenis tijdens een optreden?
“Ik vergat ooit mijn tekst, waardoor Doortje een superlange gitaarsolo heeft zitten spelen. Ik ging een beetje dansen om het te verdoezelen. We lachten er maar om.”

‘Voor het optreden aan de borrel’
Vierdejaars logopedie Willemien Pilkes is zangeres bij de huisband van studentenvereniging ZHTC, een bij elkaar geraapt zooitje dat covers speelt.

Wat is jullie stijl?
“Rock en pop, van de jaren zeventig tot nu. Covers waar we een eigen draai aan geven. Verder zijn we een bij elkaar geraapt zooitje van mensen uit de vereniging, en er zitten allerlei types tussen. We beoordelen niemand, ook niet op z’n kunnen.”

Tijdens het optreden aan de pils?
“Op het podium drinken we niet, maar vóór het optreden gaat er wel een borrel in! En daarna natuurlijk ook, met vrienden en familie.”

‘Het liefst zie ik een glimlach’
Vincent Corjanus, tweedejaars journalistiek, heeft zijn gedichten op muziek gezet. Tijdens zijn optredens let hij goed op de gezichten in het publiek.

Waar gaan je gedichten over?
“Van alles: over reizen, liefde, de dood… Op 5 mei ga ik trouwens een liedje voor het eerst spelen. Het heet Liverpool en is laatst opeens ontstaan toen ik voor me uit zat te kijken. Een nieuw liedje was geboren, heel lekker voelde dat.”

Hoe merk jij of mensen je liedjes leuk vinden?
“Gezichten vertellen meer dan woorden; daarvan kan je aflezen wat mensen vinden. Als ik een glimlach zie, ben ik tevreden.”

‘We spelen graag met taal’
Killian van Schaik, vierdejaars journalistiek, vormt met vriend Wesley van der Bol rapformatie De Schuttevaerders. Ze rappen, zingen en doen grappige sketches.

Waar rappen jullie over?
“We openen op 5 mei met het nummer ‘Henrie’. Dat gaat over Henrie die gebeld wordt en niet opneemt. En dat is irritant, want we krijgen nog geld van hem. We spelen tijdens onze nummers graag met taal, daarin verschillen we van de gemiddelde hiphop-act.”

Jullie schrijven zeker stoned?
“We blowen niet. We hebben wel eens freestyle-sessies gedaan met een paar drankjes op, en dat werden er steeds meer, maar in dronken toestand schrijven doen we eigenlijk nooit.”

‘Lekker potje beuken’
Derdejaars verpleegkunde Aileen van Dijk is zangeres bij de band Dipsea. Ze spelen alternatieve rock en verwachten een flinke moshpit.

Wat kunnen we verwachten?
“Scheurende gitaren en een lekker potje beuken! Ik verwacht een flinke moshpit bij het Windesheimtheater, net als vorig jaar toen we er onder een andere naam speelden. Onze stijl is alternatieve rock, en de muziek is best stevig. Toch zal je mij nooit horen grunten. Daar waag ik me niet aan!”

Wanneer kunnen jullie vredig sterven?
“We willen op de grote poppodia in de buurt staan, en natuurlijk op het hoofdpodium van het Bevrijdingsfestival!”

‘Onze ouders staan achteraan’
Eerstejaars werktuigbouwkunde Bas Kleindouwel is technicus van de band Elesteon. Ze spelen rock, blues en rock ’n roll.

Da’s oudemannenmuziek, toch?
“Misschien. Maar die oude mannen gaan wel los! Maar jongere mensen net zo goed hoor. Er zit ook wat nieuw spul tussen onze nummers.”

Wel eens iets misgegaan?
“Er brak ooit een gitaarsnaar. De basgitarist speelde gewoon door, maar paste zijn noten iets aan, zodat hij de missende snaar niet nodig had. Tijdens het spelen zette hij de nieuwe snaar er weer in.”

Komen er nog trotse moeders mee?
“Ja, maar ze blijven wel ergens achteraan staan hoor. Sommige ouders vinden het fijn om in de boel in de gaten te houden.”

Gevarieerd programma met muziek, dans, colleges en comedy

  • Voor het vijfde jaar op rij heeft Windesheim een eigen podium op het Bevrijdingsfestival in Zwolle, het Windesheim Theater. Alle acts en bands bestaan (voor een deel) uit studenten, docenten of medewerkers van de hogeschool.
  • Bezoekers krijgen bij binnenkomst in het theater een koptelefoon, waardoor alles perfect te beluisteren en te volgen is. Je vindt het Windesheim Theater in de Bloementuin op het festivalterrein.
  • Het Windesheim Theater biedt naast de muzikale acts nog een hoop meer! Zo is er cabaret van journalistiekstudent Richard Beneder, een college van de Belgische theatermaker, presentator en regisseur Lucas de Man, een spectaculaire hiphopshow door calo-student Patrick Steffens, een speciale editie van interviewprogramma Uitgelicht (vanuit de opleiding journalistiek) met een interessante gast en vertelt docent Anne Velema een spannend verhaal over zijn oma, onderduikers en verzet.
  • De dag wordt afgesloten met een Silent Disco met dj’s Pedro Delamigo en Zeroguap.
  • Het Windesheim Theater wordt georganiseerd door Windesheim, in samenwerking met Buro Ruis en hogeschoolkrant win’.

Tekst: Silke Polhuijs
Fotografie: Eigen Foto’s
Opmaak: Judy Ballast

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *